2013-12-02 13:48
Όταν θίγουμε στην παρέα το θέμα γυναίκες και γήπεδο όλο και κάποιος θα πεταχτεί και είτε θα γελάσει επιδεικτικά είτε θα χλευάσει. Με αφορμή λοιπόν αυτό το γεγονός, αλλά και την γενικότερη αντίληψη του κόσμου, η οποία συμπίπτει και με την αντίληψη της γιαγιάς μου, αποφάσισα να ασχοληθώ εκτενέστερα με το θέμα.
Ένα αγόρι από μικρό παιδί, όπως και κάθε παιδί, μεγαλώνει με κάποιες αξίες και κάποια ιδανικά. Ένα από αυτά είναι και η αγάπη για μία ομάδα που στη συνέχεια εξελίσσεται σε πάθος. Ωστόσο όμως, καθώς μεγαλώνει, δεν αρκεί μόνο αυτό…αλλά θέλει το κάτι παραπάνω. Θέλει να δει την ομάδα του από κοντά…να φωνάξει γι’ αυτήν…να ξεσπάσει και ταυτόχρονα να γίνει ένα με το υπόλοιπο κοινό. Αυτή λοιπόν η πορεία δεν μπορεί να την ακολουθήσει και μια κοπέλα? Δεν νομίζω ότι είναι τόσο παράξενο να αγαπάνε και τα δύο φύλα κάτι τόσο έντονα και παθιασμένα? Εξάλλου οι γυναίκες στα γήπεδα ήταν πάντα παρών. Άλλοτε σε μικρότερο βαθμό και άλλοτε σε μεγαλύτερο.
Προκατάληψη και ρατσισμός είναι τα βασικά χαρακτηριστικά που πρωτοστατούν στο συγκεκριμένο θέμα.Ας προχωρήσει λοιπόν ένα βήμα παρακάτω το σύνηθες μοτίβο ‘’μόνο άντρες στο γήπεδο’’ και τα σχόλια του τύπου: ‘’άντε πήγαινε πλύνε κανένα πίατο’’ από κάποιους ανίδεους που θέλουν να δειχτούν και να κάνουν τους μάγκες.Σας πληροφορώ ότι πάμπολλες φορές όταν μια γυναίκα γνωρίζει το άθλημα και θέτει την αποψή της οι άντρες ή συμφωνούν ή μένουν με το στόμα ανοιχτό λες και έχει κάνει διπλή κολοτούμπα στον αέρα!
