Μια βόλτα στις γειτονιές της Πλάκας

Είναι στιγμές που αναζητάμε καταφύγειο για τις σκέψεις, τις ανησυχίες, και το φόβο μας για το μέλλον που έρχεται χώρις να είμαστε  έτοιμοι να το αντιμετωπίσουμε. Είμαι σίγουρη ότι και συ έχεις βρεθεί κάποια στιγμή σε αυτή τη θέση. Το καταφύγειο αυτό λοιπόν για μένα είναι ένα μέρος στην καρδιά της μεγάλης και αγχωτικής Αθήνας, που ο χρόνος οχι μόνο σταματά, αλλά μπορεί να σε γυρίσει πολλά πολλα χρόνια πίσω.

    Η Πλάκα, με τις όμορφες πολύχρωμες γειτονιές της, τα ανθοστόλιστα μπαλκόνια και τα σκορπισμένα σημεία των χρόνων που πέρασαν από πάνω της.  Με τη σκέψη και με λίγη φαντασία η Πλάκα σε γυρνάει πίσω, σε εποχές που κράτησε όσο μπόρεσε στα δρομάκια της, που μένουν σχεδόν ίδια τα τελευταία 100 χρόνια. Αν ακούσεις προσεκτικά,  ήχος από τραγούδια του Χατζιδάκι πλανιέται με τον αέρα. Πόσοι άνθρωποι έζησαν εδώ και πώς, πώς περνούσε η ιστορία σε αυτά τα στενά;

Γύρω μας, πίσω από αυτά τα πανέμορφα σπίτια, υπάρχουν κρυμμένα απομεινάρια του χρόνου και της ιστορίας. Τόσα διαφορετικά μνημεία, χαρακτηριστικά για κάθε σημαντική αλλαγή στην ιστορία και κάθε περίοδο. Από την αρχαιότητα με την Ρωμαική Αγορά και τον Πύργο των Αέρηδων, την Τουρκοκρατία με τα χαμάμ και το τζαμί, την Οθωμανική εποχή με το πρώτο Πανεπιστήμιο της χώρας και τα Αναφιώτικα αλλά και τον 21ο  αιώνα με το νέο Μουσείο της Ακρόπολης.

Μια βόλτα με τόσες εικόνες, αληθινές αλλά και φανταστικές. Τόσα χρόνια να περνούν μπροστά από τα μάτια σου σε γειτονιές που το μόνο που αλλάζει σ αυτές είναι οι άνθρωποι που τις κατοικούν. Πόσα μυστικά κρύβουν αυτοί οι τοίχοι, πόσοι έρωτες άνθισαν εδώ και πόσες ζωές καταστράφηκαν; Δεν μπορεί το μυαλό παρά να φύγει μακριά από τα όσα συμβαίνουν τώρα, το 2013 σε μια Ελλάδα που ζει στη κρίση , και να ταξιδέψει ήρεμα στις διαφορετικές εποχές και στις ζωές που θα θέλαμε να είχαμε ζήσει, εδώ κάτω από την Ακρόπολη.